Digraph “TH”
“Digraph” คือตัวอักษร 2 ตัวที่อยู่ติดกันแล้วเกิดเสียงใหม่ โดยไม่ได้เกิดจากเสียงดั้งเดิมของแต่ละตัวอักษรมารวมกัน
การออกเสียงพื้นฐานของ digraph TH มีได้ 2 แบบคือเสียง voiced /th/ และ voiceless /th/
โดยเสียง voiced /th/ จะต่างกับ voiceless /th/ ตรงที่ voiced /th/ จะมีการสั่นของเส้นเสียงร่วมด้วย
รูปปากและเสียงจะเป็นตามวีดีโอด้านล่างนี้
Voiced /th/
เสียง voiced /th/ มักเกิดจาก digraph TH โดยมักเป็นคำที่ไม่ใช่ content word (คือไม่ใช่ noun, verb, adjective, adverb) เช่น the, this, those, these, that, there, them, then, than, they, their, though, therefore
และ voiced /th/ อาจเกิดจาก digraph TH ที่อยู่กลางคำ โดยเป็นลักษณะ TH + er (เช่น mother, gather, together, whether), หรือคำที่เป็น verb + e (เช่น bathe, loathe), หรือเป็น TH + ing (เช่น tithing), หรืออยู่ท้ายคำบางคำ เช่น with, smooth (จริงๆแล้วเกือบทุกคำที่ลงท้ายด้วย digraph TH ปกติจะออกเสียง voiceless /th/)
voiceless /th/
เสียง voiceless /th/ ก็มักเกิดจาก digraph TH โดยมักอยู่ส่วนหน้าของคำที่เป็น content word (noun, verb, adjective, adverb) เช่น thin, three, think, thank, thumb, thunder
และ voiceless /th/ อาจเกิดจาก digraph TH ที่อยู่กลางคำ โดยเป็น TH ที่อยู่นำหน้า consonant อื่น เช่น bathtub, toothpick หรืออยู่ท้ายคำ โดยเกือบทุกคำที่ลงท้ายด้วย digraph TH จะออกเสียง voiceless /th/ เช่น bath, tooth, cloth, math, both (ยกเว้นบางคำ เช่น with, smooth ที่ออกเสียงเป็น voiced /th/)
ข้อควรรู้อื่นๆของ digraph TH มีดังนี้:
ในบางครั้ง digraph TH อาจออกเสียงเป็น /t/ ได้ เช่น Thomas, thyme
นอกจากนี้ digraph TH ก็อาจไม่ออกเสียงในบางคำ เช่น isthmus
และหากตัวอักษร TH อยู่ติดกันแต่อยู่คนละพยางค์ เช่น boathouse ตัวอักษร T จะออกเสียง /t/ และตัวอักษร h จะออกเสียง /h/